Het gaat niet goed met de sociale advocatuur. Dat is de meeste juristen wel bekend. 7 op de 10 sociale advocaten dreigt ermee te stoppen en onlangs moest de (bij velen inmiddels beruchte) minister voor ‘Rechtsbescherming’ Sander Dekker zelfs abrupt ingrijpen om te voorkomen dat straks geen enkele advocaat meer bereid is om zich aan te melden voor de piketdienst jongerenstrafrecht:

Het is goed dat de #advocatuur aan de bel heeft getrokken over het minderjarigenpiket. Bij nieuwe verplichtingen hoort immers een redelijke vergoeding. Daarom verhogen we deze. Goed dat we er samen uit zijn gekomen @Advocatenorde . https://t.co/ovCRumnSBd

— Sander Dekker (@SanderDekker) September 2, 2019

Deze maatregelen zijn kleine stapjes in de goede richting, maar over het algemeen is de situatie in de sociale advocatuur nog steeds alarmerend.

Verbaasd was ik dan ook om te horen dat ‘mijn’ politieke partij, het toch behoorlijk juridische D66, in de Tweede Kamer onvoldoende tegengas aan het geven was. Had het redden van de sociale advocatuur geen prioriteit bij de Democraten?

Daar moest ik iets aan doen. En dus meldde ik me een half jaar geleden aan bij de kennisgroep mensenrechten en veiligheid bij D66 Amsterdam. Daar kreeg ik te horen dat het indienen van een motie op het landelijk congres van D66 een directe sturing kon geven aan de Tweede Kamerfractie. Om zo’n motie op de agenda te krijgen kun je twee dingen doen: een afdeling een motie laten accepteren als ware het een motie van een afdeling (bijvoorbeeld Amsterdam) of 25 stemmen van leden verzamelen en de motie individueel inbrengen. Aangezien de afdeling Amsterdam de grootste afdeling van D66 is leek het me een gewichtige zet om deze afdeling te overtuigen. Dat zou eventueel ook de gelegenheid bieden aan andere afdelingen om zich aan te sluiten.

Zo gezegd, zo gedaan! Afgelopen zondag 22 september was het stadscongres van D66 Amsterdam in CREA. Onze kennisgroep organiseerde er twee belangrijke en goedbezochte deelsessies over etnisch profileren en natuurlijk het redden van de sociale advocatuur. We hadden het genoegen om Marije Jeltes te ontvangen als spreker. Marije ontketende een stortvloed aan steunbetuigingen toen zij begin 2018 haar werkzaamheden als advocate stopte omdat ze met de erbarmelijke inkomsten simpelweg haar gezin niet meer naar behoren kon onderhouden. Ze bleek ook nog eens haar D66-lidmaatschap om die reden te hebben opgezegd: de perfecte persoon om ons te vertellen hoe we het beter moeten doen!

Tijdens de algemene ledenvergadering diende de kennisgroep de volgende motie in:

Ik had de eer om de motie namens de kennisgroep te presenteren:

Het resultaat? De motie werd unaniem aangenomen en het bestuur gaf aan dat dit de perfecte motie was voor D66 Amsterdam om zich als afdeling achter te scharen! Ik had niet heel veel tegenstand verwacht, maar dit kwam toch wel even binnen moet ik bekennen:

Onder andere Boris Dittrich (Eerste Kamerlid D66) bleek in de zaal te zitten. Ook hij sprak zich positief uit over het feit dat de motie werd ingediend en gaf aan dat hij op korte termijn met minister Dekker zou spreken over de kwestie.

Daarmee was de eerste (kleine) stap genomen. Op 9 november 2019 was het landelijk congres. Door een fout bij de secretaris van Amsterdam kon daar onze motie echter niet behandeld worden. Gelukkig had een lid uit Amstelveen een vergelijkbare motie ingediend, welke eveneens unaniem aangenomen werd!